لوله گالوانيزه نوعي از لوله هاي فولادي هستند که به وسيله پوششي محافظتي از خوردگي و زنگ زدگي در برابر تغييرات آب و هوايي جلوگيري مي کنند و مقاومت آن ها را بالا ميبرند، تا قبل از سال 1960 ميلادي عموما از لوله هاي سربي براي خطوط آب استفاده مي کردند که بعد از گذشت مدتي دچار خوردگي و زنگ زدن مي شدند تا زماني که لوله هاي گالوانيزه اختراع شدند و جايگزين مناسبي براي لوله هاي سربي شدند.
جنس لوله گالوانيزه از آهن سفيد نورد شده مي باشد، لوله گالوانيزه لوله درزدار جوش داده شده اي مي باشد که در ف روي مذاب فرو برده مي شود. اولين نمونه شناخته شده آهن گالوانيزه توسط اروپاييان در قرن هجدهم ميلادي در مجموعه موزه شمشيربازي سلطنتي در زره هندي بود.
در استفاده مدرن اصطلاح گالوانيزه کردن با پوشش روي صورت مي گيرد، اختراع گالوانيزاسيون توسط دانشمند ايتاليايي به نام گالواني در سال 1775 بود. در اوايل قرن بيستم لوله هاي گالوانيزه جايگزين چدن و سرب مورد استفاده در لوله کشي آب سرد بود.
به طور معمول لوله کشي گالوانيزه از داخل به بيرون زنگ زدگي ميکند و باعث مشکلات فشار آب و شکست لوله و در نهايت پوسته پوسته شدن و وجود قابل ملاحظه اي ناخالصي که رنگ و طعم آب را تغيير ميدهد مي شود. اميد به زندگي لوله گالوانيزه 70 سال است.
از زمان جنگ جهاني دوم لوله هاي مس و پلاستيک را جايگزين لوله گالوانيزه کردند. اما لوله فولادي گالوانيزه هنوز در برنامه هاي کاربردي فضاي باز مورد استفاده قرار مي گيرند.
از فولاد گالوانيزه شده در قطعات خودرو، پيچ و مهره ، ناودان ساختمان، گريتينگ ها، دستگاه هاي مکانيکي و الکتريکي، کانال هاي آب و هوا و سقف هاي شيرواني و . استفاده مي شوند.
تا همين چند سال قبل تمامي سيستم لوله کشي آب در منازل مسي در ايران با لوله هاي گالوانيزه انجام ميگرفت که کم کم جاي خود را به لوله هاي پلاستيکي داد و در حال حاضر به ندرت ازين لوله ها در مصارف خانگي استفاده ميشود.
لوله گالوانيزه بيشترين کاربرد را در شبکه هاي فاضلاب، چاه آب صنايع کشاورزي و گلخانه ها و براي انتقال آب، گاز، و همچنين براي محافظت از کابل هاي برق، سيستم هاي امنيتي، شبکه در محيط هاي باز و بيروني را دارند.
درباره این سایت